عباس علی نژاد
دندان‌پزشک و تکواندو کار
دارنده مقام قهرمانی استان مازندران برای چندین سال پیاپی، 2 مدال نقره‌ی کشوری و 3 طلای کشوری در رده نوجوانان، عضو تیم ملی تکواندو و دارنده مدال برنز آسیا
دکتر عباس علی‌نژاد از جمله ورزشکاران حرفه‌ای است که علاوه بر پرداختن به رشته‌ی تکواندو از کودکی و در سطح قهرمانی آسیا، در دندان‌پزشکی هم تحصیل کرده و به طبابت می‌پردازد. با ایشان گفتگوی کوتاهی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
آقای دکتر علی نژاد! ابتدا خودتان را معرفی بفرمایید.
بنده سید عباس علی نژاد هستم و در شهرستان نکا استان مازندران زاده و بزرگ شده‌ام. سال 93 در رشته دندان‌پزشکی دانشگاه آزاد تهران پذیرفته شدم و از آن زمان تاکنون در تهران مشغول تحصیل و طبابت هستم. در حال حاضر دوران طرح خود را می‌گذرانم و علاقه‌مندم در رشته جراحی فک و صورت یا پروتزهای دندانی ادامه تحصیل دهم.
ظاهراً شما از کودکی به ورزش می‌پرداختید. دلیل علاقه شما به این قبیل فعالیت‌ها چه بود؟
بنده در خانواده ورزشی بزرگ شده‌ام و یک خواهر و برادر بزرگ‌تر از خودم دارم که هر دو به رشته تکواندو می‌پردازند و از قهرمانان شناخته شده استان هستند. خواهر من دارای دان 5 تکواندو است و در مقطع دکترای مدیریت ورزشی تحصیل کرده است و برادرم با وجود اینکه در رشته فنی تحصیل کرده‌اند؛ به شکل حرفه‌ای به ورزش می‌پردازند و من بخش زیادی از موفقیت‌هایم را مدیون حمایت‌های خواهر و برادرم هستم.
در دوران کودکی فوتبال بازی می‌کردم و در مسابقات استانی کاپیتان تیم بودم. بعد از آن سال 84 با تشویق خواهر و برادرم، ورزش تکواندو را آغاز کردم که تاکنون به آن مشغول هستم. البته به صورت تفننی به فوتبال و دومیدانی هم می‌پردازم.
در رشته‌ی تکواندو چه افتخارات و مدال‌هایی به دست آورده‌اید؟
من از همان ابتدا که این رشته را شروع کردم در آن موفقیت چشم‌گیری داشتم و سال 85، نه ماه بعد از آغاز تمرین این رشته ورزشی، قهرمان استان شدم. سال 86 مجدد این مقام را به دست آوردم و به مسابقات کشوری اعزام شدم که آنجا مدال نقره را از آن خود کردم. 4 سال در لیگ کشور در رده‌ی نونهالان بازی می‌کردم و 3 سال جزو رنک برتر لیگ برتر کشور بودم. سال 88 در این رده به عنوان فنی‌ترین بازیکن کشور انتخاب شدم و از سال 89 به رده نوجوانان رفتم. در این رده چندین بار قهرمان استان شدم و سال 90 مدال طلای مسابقات کشوری را گرفتم. از سال 89 به مدت 3 سال عضو تیم لیگ برتری سایپای تهران بودم که دو طلا و یک نقره کشوری را از آن خود کردم.
سال 90 عضو تیم ملی تکواندو شدم و تا سال 92 اردوهای متعددی داشتیم که از جمله آن‌ها یک اردوی مشترک با تیم ملی روسیه بود؛ سپس سال 2012 به مسابقات قهرمانی آسیا که در ویتنام برگزار شد اعزام شدیم که بنده مدال برنز را به دست آوردم و تیم هم نقره کسب کرد. بعد از آن در مسابقات جهانی که در اتریش برگزار شد هم مدال طلای تیمی را به دست آوردیم.
تأثیر پرداختن به ورزش رزمی را در تخلیه استرس و موفقیت‌های تحصیلی و کاری چقدر می‌بینید؟
همیشه می‌گویم اگر در تحصیل به موفقیتی رسیده‌ام و در کنار ورزش قهرمانی در رشته دندان‌پزشکی که از کودکی به آن علاقه‌مند بودم پذیرفته شدم، این موفقیت‌ها در کنار حمایت اطرافیان، به دلیل اعتماد به نفس و تخلیه استرسی بود که ورزش تکواندو سبب آن می‌شد. چرا که همیشه نسبت به همکلاسی‌ها خیلی از نظر روحی آماده‌تر و سرحال‌تر بودم و این برگ برنده را ناشی از ورزش می‌دانم. یکی از دلایلی که از کارهای درمانی مانند جراحی‌های سنگین ترس کمتری دارم و با اعتماد به نفس بیشتری این کارها را انجام می‌دهم را پرداختن به ورزش تکواندو می‌دانم.
با توجه به امکان بروز تروماهای دندانی در این رشته‌ی ورزشی، حضور دندان‌پزشک چقدر در تیم‌های تکواندو ضروری است و آیا در کشور ما بیمه دندان‌پزشکی کارآمدی برای تکواندوکاران وجود دارد؟
با وجود اینکه در رشته تکواندو کلاه و محافظ لثه و دندان برای جلوگیری از آسیب‌های دندانی وجود دارد، در مسابقات شاهد دررفتگی فک و شکستگی فک و دندان هستیم؛ بنابراین وجود یک دندان‌پزشک و آسیب‌شناس در این مسابقات می‌تواند خیلی مفید باشد و آسیب‌های بعد از این حوادث را به حداقل برساند.
تنها بیمه‌ای که برای تمام ورزشکاران وجود دارد بیمه سلامت پزشکی ورزشی است که زیر نظر سازمان پزشکی ورزشی ایران است و از حمایت‌های آن اطلاعات کافی ندارم.
آیا فدراسیون تکواندو با مراکز دندان‌پزشکی قرارداد دارد؟
از آنجایی که برخی از ورزشکاران و ملی پوشان از دوستان من هستند به بنده مراجعه می‌کنند و بنده برای ایشان کار درمانی انجام می‌دهم. بعید می‌دانم که فدراسیون تکواندو با مراکز دندان‌پزشکی طرف قرارداد باشد. چرا که دوستان ما و ملی پوشان از این جهت از فدراسیون گله دارند؛ اما به شخصه مشتاق هستم که با این فدراسیون که جزو کوچکی از آن هستم همکاری داشته باشم.
