مزدک حاجی رسولی
خواننده آواز سنتی
گفتگوی دندانه با دکتر مزدک حاجی رسولی
آقای دکتر! کمی درباره خودتان بگویید
متولد ۱۳۶۰ هستم. سال ۷۸ وارد دانشکده دندان پزشکی دانشگاه تهران شدم و علاوه بر دندان پزشکی به خوانندگی هم علاقه دارم.
دندانه: از چه زمانی خوانندگی را آغاز کردید؟
از ابتدا خوانندگی دغدغه من بود و به کلاس آواز می‌رفتم، دوره ردیف‌های موسیقی را گذراندم. از بچگی قرآن و اشعار مذهبی می‌خواندم حدودا سیزده ساله بودم که عاشق صدای آقای شجریان شدم و آواز را از هفده سالگی با خواندن سنتی شروع کردم ولی یک وقفه در کارم افتاد و از سال ۸۶ تا الان کار خاصی در این زمینه انجام ندادم. وقتی دانشگاه قبول شدم، از شهرستان به تهران آمدم و یکسالی از موسیقی دور ماندم و بعد از یکسال حضور در کلاس‌های ردیف را آغاز کردم. ورودی سال ۷۸ بودم، اسفند ۷۹ با خانم تجدد آشنا شدم ولی شروع کلاس‌های آوازم از فروردین ۸۰ بود. بعد از آن گرفتاری‌های شخصی موجب شد حدودا پنج سال موسیقی را رها کنم. به نظرم آن سال‌های زمانی حیاتی برای کارم بودند و شاید اگر مجبور نمی‌شدم موسیقی را رها کنم الان یک خواننده مطرح بودم.
دندانه: خودتان را چطور خواننده‌ای می‌دانید؟
من خواننده حرفه‌ای نیستم؛ منظورم این است که کاری از من منتشر نشده است. بیشتر اشتغال به دندان پزشکی باعث شد وارد این گرایش نشوم. البته یک موقعیت پیش آمد و چند وقت پیش به پیشنهاد یکی از دوستانم ویدیویی از صدایم را ضبط کردم و همان را هم در مسابقه شرکت دادم و برنده و نفر اول شدم. البته کاش این کار را نمی‌کردم.
دندانه: چرا فکر می‌کنید کار درستی نکردید؟
بعد از انتشار صدایم و به دست آوردن رتبه اول متاسفانه بسیاری از مردم زیر ویدئوی من پیامهایی گذاشتند که واقعا ناراحتم کرد و تقریبا از اینکه در این مسابقه شرکت کرده‌ام ناراحت شدم.
دندانه: وقتی سالار عقیلی به شما رای می‌دهد؛ فکر نمی‌کنید نظرهای غیرکار‌شناسی جای ناراحتی ندارد؟
من بسیار خوشحالم که یک فرد حرفه‌ای در دنیای موسیقی به عنوان یک کار‌شناس صدای من را پسندیده است. اما مردم هم مهم هستند چون اگر قرار باشد در آینده کار کنم باید برای این مردم باشد تایید آن‌ها باعث روحیه بخشی به من می‌شود.
دندانه: چگونه با مسابقه آپارات آشنا شدید؟
من چند سال دوره دیدم و بعد از آن خودم آواز می‌خواندم. یک استاد آواز دارم به نام خانم تجدد، امسال اواخر شهریور ماه خیلی اتفاقی و بعد از حدود ۴ سال برای دیدن او سراغش رفتم. آنجا فرد دیگری نیز حضور داشت او درباره این مسابقه به من اطلاعات داد و وقتی آوازم را شنید پیشنهاد شرکت در این مسابقه را به من داد. راستش من خیلی این ماجرا را جدی نگرفتم چون خیلی به مسابقه در زمینه هنر اعتقاد ندارم چون معتقدم در هنر سلیقه‌ها مختلف است به ویژه موسیقی. همان جا فیلم را از من گرفتند و همان را هم در مسابقه شرکت دادند.
دندانه: آیاعلاوه بر خوانندگی به سراغ نواختن هم رفته‌اید؟
من موسیقی را با تنبک شروع کردم چون می‌دانستم یکی از ارکان موسیقی ریتم است. وقتی ردیف‌ها را پیش استاد تجدد و چند ماهی هم پیش استاد کرامتی یاد می‌گرفتم به صورت خود جوش با مابقی ساز‌ها تا حدی آشنا شدم. تئوری؛ موسیقی را خواندم و با نرم افزارهایی موجود، سولفژ را تمرین کردم. اما با این همه زدن ساز را چند بار خواستم شروع کنم که متاسفانه به دلایل مختلف هنوز موفق نشده‌ام، ولی از دغدغه‌هایم زدن ساز است و اگر عمری باشد و خدا بخواهد یک ساز را حتما یاد می‌گیرم.
دندانه: شما به عنوان یک هنرمند در کنگره‌های دندان پزشکی حضور داشتید؟
بله، در کنگره اطفال سال ۸۷ و ۹۲ به صورت خیلی کوتاه و آماتور با یکی دو نفر نوازنده، برنامه اجرا کردم.
سال ۹۱ و ۹۲ هم در کنگره عمومی دندان پزشکی در قسمت جشنواره شهید احمد هدایت اجرا داشتم و در دانشکده دندان پزشکی یا جشن و برنامه‌ها هر وقت برنامه‌ای بوده است من اجرا کرده‌ام.
دندانه: تا حالا شده است برای مریض‌هایی که به شما مراجعه می‌کنند، به قول معروف بزنید زیر آواز؟
این مورد خیلی برایم پیش آمده است.
یکی از مشکلاتم همین است که تقریبا برای همه مریض‌هایم می‌خوانم، و این کاملا غیر ارادی است چون موقع کار یا باید بخونم یا موسیقی باشد. بعضی وقت‌ها در حین کار کردن زمزمه می‌خوانم و گاهی که ببینم سالن انتظار خلوت است اوج صدایم بیشتر می‌شود. بعضی‌ها خوششان می‌آید و یکسری بازخورد منفی هم داشتم اما ناراحت نشدم.
دندانه: به نظر شما رابطه بین دندان پزشکی و موسیقی چیست؟
محتوای این دو رشته کاملا از هم جداست اما از آنجایی که دندان پزشکی تلفیق علم و هنر است نمی‌توان آن را خیلی جدا از موسیقی دانست. این هنر در رشته کاری من بسیار تاثیرگذار بوده است. راستش من موسیقی آوازی سنتی ایرانی را دوست دارم و باعث آرامش من می‌شود. اکثر اوقات خودم در حین کار می‌خوانم و اگر هم امکانش باشد چنین موسیقی‌ای را پخش می‌کنم، به نظرم این اتفاق در آرامش خودم و بیمارانم اثر دارد.
دندانه: اگر قرار باشد بین دندان پزشکی و موسیقی یکی را انتخاب کنید انتخاب شما کدام است؟
همین الان دندان پزشکی نه صرفا به خاطر درآمد؛ یکی از علاقه‌های من است. اگر بخواهم به صورت تخصصی دندان پزشکی را دنبال کنم باید مدتی از موسیقی فاصله بگیرم و اگر هم بخوام به صورت حرفه‌ای سراغ موسیقی بروم باید از دندان پزشکی فاصله بگیرم و واقعا انتخاب یکی و کنار گذاشتن دیگری برایم سخت است. هر دو جز اولویت‌های اول من هستند و نمی‌توانم یکی را انتخاب کنم انگار هر دو در روح و وجود من قرار دارند. اما اگر در یک موقعیت خاص قرار بگیرم و واقعا مجبور به انتخاب یکی از این دو باشم با اشک و آه آواز را انتخاب می‌کنم چون احساس می‌کنم بتوانم آوازه خوان خوبی بشوم.
دندانه: وقتی شنیدید نفر اول شدید عکس العملتان چه بود؟
خیلی تعجب نکردم. من کارهایی که در مسابقه شرکت کرده بودند را دیدم و می‌دانستم انتخاب می‌شوم. البته فکر می‌کردم یکی از سه ویدئوی اول باشم و مقام اول به طبع خیلی خوشحالم کرد. حس می‌کردم بعد از مدت‌ها تلاش و زحمت بالاخره یک جا صدایم شنیده شده است.
دندانه: آیا پاسخ کسانی که برای شما پیام ناراحت کننده نوشته بودند، دادید؟
نه، من حق می‌دهم دوست داشتن یک صدا کاملا سلیقه‌ای است. مثلا خودم صدای ایرج بسطامی را خیلی دوست دارم اما ممکن است افرادی هم این صدا را دوست نداشته باشند. موسیقی یک هنر کاملا سلیقه‌ای است. اینجا هم کاملا سلیقه بوده یک کار‌شناس یک شرکت کننده یا نه یک مستمع غیر حرفه‌ای صدای من را شنیده پسندیده یا نه. یکسری پیام هم بنا به نظر خودشان گذاشتند. البته بعضی ایرادات هم به فن بیان من بوده است. این مسئله را قبول دارم و می‌دانم که باید روی فن بیانم کار کنم. همچنین می‌دانم باید روی تلفظ یکسری حروف کار کنم.
اما بعد از اعلام برنده شدن من اگر کسی از صدای من دفاع می‌کرد عده‌ای جنجال به راه می‌انداختند. شاید بهتر بود سبکهای موسیقی در این مسابقه جدا می‌شد چون کسی که پاپ دوست دارد و اجرا می‌کند لزومی ندارد که سنتی هم دوست داشته باشد و اجرا کند، شاید برگزار کننده‌ها امکانش را نداشتند ولی اگر امکانش بود این سبک‌ها از هم جدا می‌شد تاثیر بهتری داشت.
