يازدهمين رئيس دانشكده‌ پزشكی دانشگاه تهران1348-1349

رئيس بخش عفونی بيمارستان پهلوی سابق (امام خمينی فعلی )

رئيس دانشكده‌ پزشكی مشهد

استاد پزشکی داخلی

دولتمرد و سناتور و نیز وزیر بهداری و بهزیستی در کابینه‌های جمشید آموزگار و جعفر شریف‌امامی

مژدهی در شهر رشت متولد شد. در سال ۱۹۴۰ دیپلم خود را از دبیرستان شاپور رشت دریافت کرد. از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۶ در دانشگاه علوم پزشکی تهران تحصیل کرد. او دوره پسا دکتری را در دانشگاه ادینبرو و دورهٔ فلوشیپ را در ۱۹۶۶ در دانشکده پزشکی جانز هاپکینز، در بالتیمور مریلند تکمیل کرد.

در سال ۱۹۶۶ بار دیگر به عنوان استاد به دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان استاد پزشکی داخلی با تخصص در امراض عفونی پیوست.

او که از جمله نزدیکان منوچهر اقبال بود، به سرعت مدارج ترقی را طی و در سال۱۹۶۷ به درجهٔ استاد تمامی رسید. مژدهی در سال ۱۹۷۱ به ریاست دانشکده پزشکی دانشگاه تهران رسید. از ۱۹۶۷ تا ۱۹۶۹ در دورهٔ ریاست عالیخانی به عنوان قائم مقام رئیس دانشگاه تهران فعالیت کرد. در ۱۹۷۴ با فرمان محمدرضا شاه پهلوی و به توصیهٔ اسدالله علم، وزیر دربار، به عنوان رئیس دانشگاه فردوسی مشهد منصوب شد.

او پس از دو سال از مشهد به تهران برگشت و از ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ نمایندگی تهران در سنای ایران را عهده‌دار بود. در کابینه های جمشید آموزگار و جعفر شریف‌امامی مسوولیت وزارت بهداری را برعهده داشت.