ذبیحالله واحدی
دندانپزشک
حقوقدان و قاضی و رییس شعبه سوم دیوان عدالت اداری
اتوبیوگرافی دکتر واحدی در گفتگو با سایت دندانه:
زادۀ سال ۱۳۳۹ در کاشمر هستم و سال ۱۳۷۱ از دانشکدۀ دندانپزشکی مشهد فارغالتحصیل شدم.
نخست در دادگستری به کار پرداختم سپس به دنبال فراگیری رشته دندانپزشکی رفتم. در دهۀ شصت که در پست دادیاری در دادگستری کار میکردم، حقوقم تنها ۵ هزار تومان بود که با آن به سختی میشد هزینههای زندگی را تامین کرد. از طرفی من از نظر اخلاق فردی، دوست داشتم استقلال فکری داشته باشم و مستقل اظهار نظر کنم، بدیهی است این منش، نیاز به امنیت شغلی و اقتصادی داشت و دارد. با همین دلایل، یعنی تامین بهتر زندگی و بینیازی از حقوق کار دولتی، تصمیم گرفتم در رشتۀ دندانپزشکی تحصیل کنم. ابتدا با مرخصیهای اداری استحقاقی و در سالهای آخر با مرخصی بدون حقوق از محل کارم که آن زمان سازمان قضایی نیروهای مسلح خراسان بود، با سختی و مشقت و با لطف الهی توانستم در رشتۀ دندانپزشکی تحصیل کنم و در سال ۷۱ فارغالتحصیل شدم. نظر به سابقۀ تحصیل و تجربهای که توأمان در رشتههای حقوق و دندانپزشکی داشتم، گرایش به مطالعه در زمینههای حقوق پزشکی پیدا کردم و به همین جهت از سال ۷۶ که به تهران آمدم، همه ساله در کنگرههای دندانپزشکی با موضوعات گوناگون در زمینۀ حقوق، مقاله و سخنرانی داشتهام. پیش از آن هم در دوران طرح نیروی انسانی به عنوان مدیر حقوقی دانشگاه علوم پزشکی به مدت دو سال در خدمت همکاران محترم اداری، درمانی و آموزشی آن دانشگاه بودم.
در دهۀ شصت به عنوان دادیار در حوزۀ قضایی استان خراسان شاغل و در سالهای ۷۲ تا ۷۴ مدیر امور حقوقی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بودم. همزمان به عنوان مربی در مرکز بهداشتکاران دهان و دندان فعالیت میکردم. در همان زمان به صورت پاره وقت به عنوان رییس شعبه تجدید نظر تعزیرات حکومتی و معاون مدیر کل تعزیرات حکومتی خراسان در خارج از ساعات اداری به پروندههای تعزیراتی امور بهداشتی و درمانی رسیدگی میکردم. در دوران کار در دانشگاه علوم پزشکی مشهد به عنوان رییس دفتر حقوقی، موفق شدم جایگاه دفتر حقوقی را از نظر ایفای نقش در تصمیمها و اقدامهای دانشگاه ارتقا دهم، چون دفاتر حقوقی در ادارهها، مخصوصا در دانشگاههای علوم پزشکی، نقش فعالی و ابتدایی در امور ندارند و هرگاه مشکلی حقوقی پیش میآید، کار به دفتر حقوقی واگذار میشود تا مشکل را حل کند. در این مدت اقدامهای حقوقی فراوانی به نفع دانشگاه، کارکنان و اعضای هیات علمی انجام دادم که جای بحث مستقلی دارد. سال ۷۶ به تهران آمدم و در سازمان بازرسی کل کشور به عنوان بازرس قضایی مشغول خدمت شدم. حوزۀ کاری من در سازمان بازرسی، امور بهداشت و درمان بود که به بازرسی دانشگاههای علوم پزشکی سراسر کشور و سازمانهای تابعه میپرداختیم. در سال ۸۲ به دیوان عدالت اداری منتقل شدم. ابتدا به عنوان دادرس و رییس شعبه ششم و سپس در شعبه چهارم تجدیدنظر به عنوان مستشار. پس از تغییر قانون دیوان عدالت اداری در سال۸۵ تاکنون، به عنوان رییس شعبه سوم در خدمت دستگاه قضایی هستم. عمدۀ پروندههایی که ما در این شعبه رسیدگی میکنیم، مربوط به مسائل استخدامی و عملکرد مراکز آموزشی و درمانی است. افزون بر آن، شکایتهای داروخانهداران و موسسان مراکز درمانی و آزمایشگاهی هم در کنار آنها هست؛ البته در طول این مدت همواره به عنوان دندانپزشک عمومی در مطب خودم مشغول کار بودهام و در یکی از دانشکدههای دندانپزشکی هم دندانپزشکی قانونی تدریس میکنم. در انجمنهای علمی هم در جهت آموزش امور حقوقی با همکاران خودم هم همکاری دارم.