دکتر «سید حمید سهرابی» شاعر و داستان نویس کرمانشاهی و دانشجوی دوره دستیاری رشته رادیولوژی در دانشگاه علوم‌پزشکی کرمانشاه است. او که تا به حال در چندین جشنواره ی شعر و داستان در کشور صاحب مقام شده، از مطرح ترین شاعران غزل پست مدرن است و وبلاگی با نام «آخرین پنجره» دارد که سال هاست در آنجا مشغول نوشتن است. شعر سپیدی با نام «آفریقا» را از او می خوانیم:

من افریقا هستم

با شاخی شکسته

در شکم بچه های متعجب

که معنای دقیق وبای التور را فهمیده اند

افریقا هستم

با تاجی از بمب های خوشه ای

روی سر سرهنگی دیوانه

که از پشت عینک سیاهش

خواب های قهوه ای می بیند

با ساحلی بی عاج

که فیل های بی دندانش کاملا آزادند

به دست چه کسی کشته شوند

نام مادرم HIVست

و پدرم هر روز می رفت شکار شیر می شد

برادرم در مصر به جرم فروش لوازم التحریر

و خواهرم را آپارتاید از آبشار آنجل به دریاچه ی ویکتوریا انداخت

افریقا هستم

با معادن الماس و کارگران بی دندان

که هر شب در چشم های ماندلا خواب می بینند

کودکم گینه بی صاحب است

و هر روز به خاطر چند مشت ذرت بیشتر

به کنگو تجاوز می کند

فیل سرهنگ یاد هیچ کجا نمی کند

سیف الاسلام با سیف العرب قهوه فرانسوی می نوشد

و هرکدام از یک طرف شروع می کنند…

بمب ها توی کاسه سومالی فرود می آیند

خاکستر مادرم در شهر ها پراکنده می شود

شیر ها خوردن پدرم را تمام می کنند

و یک روز دیگر به پایان می رسد