محمدرضا زادمهر
گفتگو با دکتر محمدرضا زادمهر، دندان‌پزشک و عضو تیم فوتبال پرسپولیس
راه دشوار محبوبیت
از او در دنیای فوتبال تحت عنوان مرد لحظه‌ها نام برده می‌شود. زمان حضور او در بازی‌ها هرچند کوتاه بود، اما منجر به گل‌های طلایی زیبایی می‌شد. او بین فوتبال و تحصیل طوری برنامه‌ریزی کرد تا هر دو را تا مقطع عالی پیش ببرد و بین درس و ورزش پیوند زیبایی برقرار کرد.
محمد زادمهر متولد 1335 است و فوتبال را از محیط خانه و محله شروع کرد. پدرش دکتر داروساز بود و راجع به دو موضوع در خانه زیاد صحبت می‌کرد:پزشکی و ورزش!
این زمینه در خانواده برای او ایجاد علاقه کرد و باعث شد تا در محله و بازی‌های محله خوب بدرخشد و تا مدارج عالی پیش برود. در محله نواب زندگی می‌کردند. محله‌ای که 40سال پیش زمین خاکی ساسان، محل تجمع بچه‌های فوتبال محله بود. در وسط کوچه آنها یک جوی آب بود که با تمرین زیاد یاد گرفت توپ را چگونه از جوی آب رد کند و همزمان حریف را هم بپاید! شاید یکی از دلایلی که بعدها باعث شد او را قهرمان مهارت‌های فنی کشور لقب دهند، نتیجه همین نوع بازی در کوچه‌ها بود!
جالب‌تر اینکه علی کریمی هم در محله خود در کرج در کوچه‌ای بازی می‌کرد که یک جوی آب در وسط کوچه داشت و یک پا دوپایی خوب او شاید نتیجه همین موضوع است و شاید بچه‌های برزیلی هم که زمین‌های ماسه‌ای بازی می‌کنند و عضله آنها در بزرگسالی فرم خاصی می‌گیرد مدیون بازی در محله‌ها و مهارت‌های کودکی آنها باشد ویک نکته اینکه فوتبال باید قدرشناس کوچه‌های محله‌ها باشد!
بعدها خانواده او چند محله را عوض کرد و در چهارصد دستگاه هم که اوج فوتبال تهران بود مدتی زندگی کردند تا نهایت در محله شهرآرا در کلاس اول دبیرستان زیرنظر یوسف نامدار کار کرد و همزمان در محله و تیم آموزشگاهی زاگرس بازی کرد. از بازیکنان تیم زاگرس اکبر حقیقت، فداکار، محسن مصباح ذاکری، عسگرخانی(گلرتیم پرسپولیس) و اصغر صدری را می‌توان به یادآورد.
از کلاس هشتم کاپیتان تیم شد تا هم از نظر درسی در تمام دوران تحصیل شاگرد اول باشد و هم در فوتبال به عنوان کاپیتان. در اوج بازی فوتبال محله‌ای بود که همگی آنها به تیم لوکوموتیو راه‌آهن منتقل شدند. در تیم راه‌آهن زیرنظر پرویز و علی و مهدی ابوطالب کار کردند. اردشیر لارودی در آنجا تیم آذر را داشت که بهتاش فریبا و مسلم خانی در آن تیم بازی می‌کردند.
البته تیم راه‌آهن سه رده داشت: تیم لوکوموتیو، تیم بزرگسالان راه آهن و تیم آذر که هر دو هفته با هم بازی داشتند. در فوتبال قدیم دهه 50، تیم ملی بیشتر از دو تیم یعنی راه‌آهن و بانک ملی تغذیه می‌شد و اینها تیم‌های با قدرت آن زمان بودند و بازیکنان بسیار خوبی را به تیم ملی فرستادند.
برادران وطن خواه، جباری و اکثر بازیکنان تیم ملی از این تیم‌ها بودند. در آن زمان مهدی ابوطالب مربی تیم راه‌آهن بود و رقابتی سخت در میان تیم‌ها وجود داشت که شاید اصلی‌ترین دلیل آن وجود زمین‌های خاکی بسیار برای فوتبال آن زمان بود.
به هر حال، دکترمحمد زادمهر از تیم راه‌آهن سرانجام به تیم پرسپولیس دعوت شد و در تیم امید هم بازی کرد اما در زمانی که برای بازی در تیم ملی بزرگسالان دعوت شد باید به تحصیلات پزشکی خود می‌پرداخت و طرح او در مناطق محروم کشور او را از دنیای بازیگری فوتبال جدا کرد، هرچند او بعدها همواره در نقش مدیر تصمیم‌ساز و سرنوشت ساز در فوتبال کشور ایفای نقش کرده است.
حضور او در کنار کار سخت پزشکی در عرصه مدیریتی فوتبال حاکی از علاقه و احترام شدید او به ورزش و قدرشناسی از مردمی است که او مهر اصلی مدرک تحصیلی خود را از آنها گرفته است. او از جمله مردانی است که بین کسب شهرت و محبوبیت به یکی قائل است. او اعتقاد دارد که می‌توان به سادگی معروف شد اما محبوب هرگز!
محبوبیت در گرو مردم‌داری است و احترام به آنها و این موضوع که همیشه حق با مردم و تماشاگر است و اینک اما او برای تیم جدیدش یعنی سایپا این اصل را پایه اصلی کارش بنیان نهاده است.
منبع: همشهری آنلاین- 15 آذر 1385
