محمد علی رهنمون
در روز هفتم مرداد ماه سال 1332 در شهر یزد متولد شد.هنوز 6 سال سن بیشتر نداشت که از نعمت پدر محروم گردیده و. او در دوره دبستان بسیار درسخوان، باهوش و خوشبیان بود و این دوران را در مدرسه “بدر” گذراند.
همچنین دوران تحصیل راهنمایی را در مدرسه آیتاللهی پشت سر گذاشت و در مدرسه رسولیان یزد، پس از گذراندن چهار سال دبیرستان، موفق به اخذ دیپلم شد.
در سالهای پرحادثه روزهای آخر دبیرستان بود که غم از دستدادن مادر، محرومیت دیگری را در زندگی کوتاه او رقم زد. اگرچه فقدان مادر برای او سخت بود، ولی از پا ننشست و تلاش خود را در راه تحصیل دوچندان کرد تا اینکه در کنکور پزشکی موفق شد و به دانشگاه اهواز راه یافت و به آرزوی خود و مادر مرحوم خود که شغل پزشکی بود، رسید.
او پس از اخذ مدرک دانشگاهی، دوران سربازی را در سپاه گذراند و در سن 26 سالگی برای اولین بار به جبهه اعزام شد.
سال 57و پس از زلزله طبس بهعنوان امدادگر به اين شهر رفت و بيمارستان صحرايي طبس را راهاندازي كرد. همان سالها وقتي كه در خوزستان سيل آمد، باز هم امدادگر بود و اينبار جهاد سازندگي و بيمارستان صحرايي اهواز را بنا كرد. در سالهاي شروع جنگ تحميلي ميتوانست در دانشگاه ادامه تحصيل بدهد اما ترجيح داد در جبههها بماند. او البته گاهي به پايتخت ميآمد و در همين رفتوآمدها بيمارستان نجميه را در تهران راهاندازي كرد.او در جبههها بيمارستانهاي صحرايي متعددي ساخت كه معروف ترينشان بيمارستان صحرايي خاتم الانبيا بود.دكتر در بيمارستانهاي جبهه با جمع كردن پزشكان متخصص، به ساماندهي اوضاع و امكانات بيمارستاني سرگرم بود. 6 اسفند سال 1362، هنگام اذان صبح دكتر رهنمون كادر پزشكي را زودتر از خواب بيدار كرد. آنها بايد زود نمازشان را ميخواندند و آماده درمان مجروحاني ميشدند كه از عمليات والفجر8به بيمارستان ميآمدند. او وقتي داشت نماز ميخواند، دشمن بيمارستان را بمباران كرد و از اينجا نامش شد:«شهيد دكتر رهنمون».حالا چند سال است كه جامعه پزشكي بهترينهايش را با كساني ميشناسد كه جايزه دكتر رهنمون را دريافت ميكنند.
محمد علی در دوران حضور در مناطق جنگی، نهایت سعی خود را در کمک به مجروحین جنگی انجام میداد. از پذیرفتن هرگونه پست و مقامی امتناع میورزید و به دنیای مادی بیعلاقه بود. فقط و فقط خودش را وقف مردم و وطنش مینمود.
محمد علی رهنمون در بیمارستانهای جبهه با جمع کردن پزشکان متخصص، به ساماندهی اوضاع و امکانات بیمارستانی در راه کمکرسانی هر چه بهتر به مجروحین میپرداخت و همیشه رهرو خط امام و انقلاب بود