دندان‌پزشک و سرپرست گروه موسیقی ققنوس، نوازنده سنتور و اهنگ‌ساز

در بهار ۹۷ آلبوم موسیقی «هماگون» با صدار وحید تاج از او منتشر شده است

گفتگو با محمدرضا دستگاه‌دار، به بهانه اجرای کنسرت گروه در روزهای ۲۴ و ۲۵ مهرماه در مشهد

پیمان صفردوست/ سایت دندانه

انسان‌ها موجودات چندبعدی‌ای هستند و ممکن است توانایی‌های خود را به شکل‌های گوناگونی نشان دهند. انسان‌های فروانی را در اطراف خود می‌شناسیم که هریک با اتکا به یکی از این ابعاد توانسته‌اند استعداد‌های ذاتی خود را بروز دهند و در اجتماع مطرح باشند. همچنین انسان‌های زیادی را می‌شناسیم که در کنار بعد اصلی زندگی خود، دلخوشی‌ها و تفنن‌های کوچکی نیز دارند که ابعاد فرعی رندگی آنها را تشکیل می‌دهد تا بتوانند ایام را با خوشی بگذرانند. با این حال در میان تمام آنها که می‌شناسیم و می‌شناسید که این ابعاد فرعی را نیز آن قدر جدی دنبال کرده باشند که همین شاخه جانبی زندگی، همپای شاخه اصلی پیش بیاید. این افراد معمولا از گستردگی ذهنی بیشتری برخوردارند و در اجتماع نیز به موفقیت‌های بیشتری دست پیدا می کنند. یکی از این انسان‌های موفق دکتر محمدرضا دستگاه‌دار است که علاوه بر دغدغه تحصیلی و حرفه‌ای خود که رشته ‌دندان‌پزشکی است، سال‌هاست در عرصه موسیقی نیز فعالیت می‌کند و در حال حاضر به یکی از نوازندگان چیره دست سنتور تبدیل شده است. آنچه در ادامه می خوانید گفتگوی دوستانه ما با محمدرضا دستگاه‌دار، دندان‌پزشک، نوازنده سنتور و سرپرست گروه موسیقی ققنوس در مشهد است:

– آقای دکتر! کمی از تاریخچه زندگی خود بگویید.

آنچه مربوط به پیش از دوران دانشگاه می‌شود، اینکه متولد سال ۱۳۵۷ در شهر یزد هستم. تحصیلات مقدماتی را در همان شهر گذراندم و از سال ۱۳۷۲،‌ یعنی ۳ سال پیش از ورود به دانشگاه دوره مقدماتی ستنور را آغاز کردم. بعد از ورود به دانشگاه در سال ۱۳۷۵، در رشته دندان‌پزشکی دانشگاه کرمان مشغول به تحصیل شدم. در سال ۱۳۸۰ در دانشگاه با یکی از هم‌رشته‌ای‌ها آشنا شدم و بعد از مدتی ‌ازدواج کردیم. در سال ۸۱ از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم و بعد گذراندن دوره طرح و رفع پاره‌ای از مشکلات، در سال ۸۵ به همراه همسر و فرزندم به مشهد نقل مکان کحردیم و در حال حاضر هم در همین شهر سکونت دارم.

– اشاره کردید که قبل از قبولی در دانشگاه به سراغ موسیقی و سنتور رفتید. خانواده با این موضوع مشکلی نداشتند؟

علاقه به هنر و به خصوص موسیقی در خانواده ما ارثی است و تقریبا همه به گونه‌ای با آن آشنا هستند و از این بابت مشکلی نداشتم ولی پدرم همواره به من تذکر می‌داد که اول درس و بعد هنر. با این حال همواره مرا در هدفی که دنبال می کردم یاری می‌کردند و همان طور که می‌دانید بعد از من، برادرم هم به طور جدی به موسیقی پرداخت و در همین گروه ققنوس از حضور او استفاده می‌کنیم.

– در این سال‌ها موسیقی را چطور دنبال کردید؟

موسیقی به دلیل ماهیت هنری‌اش جاذبه ای دارد که همواره انسان را به دنبال خود می‌کشد و اگر وارد وادی آن شوید،‌خواسته و ناخواسته به دنبال آن می‌روید. بعد از سال ۷۲، من کلاس‌های سنتور خود را نزد استاد حسین سالارزاده دنبال کردم که خود نفر اول آزمون باربد بودند. البته متاسفانه استاد سالارزاده در سال ۱۳۸۳ فوت کردند. بعد از نقل مکان به مشهد و فراغت از درس و دانشگاه به شکل جدی‌تری موسیقی را دنیال کردم دوره عالی ردیف‌نوازی سنتور را نزد استاد ریحانی گذراندم و کم کم مقدمات تشکیل گروه ققنوس فراهم شد.

– ماهیت متفاوت موسیقی و دندان‌پزشکی در این مدت شما را دچار مشکل نکرده است؟

به هیچ وجه؛ به نظر من این دو تناقضی با هم ندارند. من دندان‌پزشکی را هم یک هنر می‌دانم و به آن فقط از جنبه یک کار مکانیکی نگاه نمی‌کنم. ضمن اینکه موسیقی آن چیزی است که به من انرژی می‌دهد. موسیقی خستگی تمام روز مرا می‌گیرد. در واقع اکثر کسانی که در شاخه‌های پزشکی تحصیل می‌کنند و دستی هم بر آتش موسیقی دارند، اذعان دارند که موسیقی همیشه در این حجم سنگین از کتاب و درس، یک سوپاپ و یک راه رسیدن به آرامش و تعادل ذهنی بوده است و من در این دو دهه دقیقا این موضوع را درک کرده‌ام.

– از گروه ققنوس گفتید؛ این گروه چطور تشکیل شد؟

وقتی فراگیری موسیقی به حد قابل قبولی می‌رسد، نیاز است که آن را در اختیار دیگران هم قرار داد. اواخر سال ۸۷ با گرد هم جمع کردن چند نفر از دیگر دوستان نوازنده اقدام به تشکیل یک گروه موسیقی کوچک کردیم. من در طول مدت نوازندگی‌ام همواره ارادت خاصی به استاد پرویز مشکاتیان داشتم و از سبک نوازندگی ایشان الگوبرداری می‌کردم و یکی از آرزوها وبرنامه‌هایم این بود که روزی از محضرشان استفاده کنم. اما متاسفانه بخت با من یار نبود و خیلی زودتر از آنچه فکر می‌کردیم استاد را از دست دادیم. ققنوس نام یکی از آخرین ساخته استاد مشکاتیان بود و ما گروه موسیقی خود را به احترام استاد، ققنوس نامگذاری کردیم.

– تا امروز با این گروه چند اجرا داشته‌اید؟

اجراهای زیادی بوده ولی اجراهای رسمی ما از مهرماه سال ۸۹ در مشهد آغاز شد و بعد از آن سه اجرای دیگر در شهرهای مشهد و یزد داشته‌ایم. اعطای مجوز اجرا در این سال‌ها به خصوص در مشهد با مشکلات فروانی همراه بود ولی خوشبختانه در حال حاضر این مشکلات تا حدودی برطرف شده و بعد از اجرای ۲۴ و ۲۵ مهر امیدواریم که اجراهای بیشتری نیز انجام دهیم.

– از مسیری که آمده‌اید راضی هستید؟

بله؛ اگر چه مشکلات فراوانی در راه بوده و هست ولی رسیدن به نتیجه مطلوب تمام آن چیزی است که ما به آن می‌اندیشیم. همین که می‌توانیم گامی در هنر برداریم و موسیقی را با کیفیتی که در خور آن است به مردم ارایه کنیم، برای ما آرامش را به همراه خواهد داشت.

– اگر بنا به انتخاب باشد، موسیقی را انتخاب می‌کنید یا دندان‌پزشکی را؟

این مقایسه درستی نیست. واقعا انتخاب بین این دو غیر ممکن است. من معتقدم هنر را نمی‌شود با پول با پول مقایسه کرد. حرفه دندان‌پزشکی من به لطف خدا به نحوی است که من به ارتزاق از طریق هنر نیاز ندارم. گام برداشتن من در این مسیر بیش و پیش از هر چیز، دغدغه فرهنگی است.من این هر دو را دوست دارم و می خواهم هر دو را تا جایی که امکان دارد ادامه دهم. با این حال فکر می‌کنم دندان‌پزشکی من یک روز به پایان خواهد رسید اما اگر راه موسیقی را درست طی کنم، آنچه می‌ماند همین موسیقی و همین گروه ققنوس است به همین دلیل تلاش می‌کنم این گروه را حفظ کنم و تا آنجا که می‌توانم آن را ارتقا دهم و بدون شک مردم برای این موضوع بهترین داور خواهند بود.